Aktywizacja zawodowa repatriantów – dla repatrianta | Łódzkie Centrum Kontaktu z Mieszkańcami

Repatriantem jest osoba, która przybyła do Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy krajowej wydanej w celu repatriacji z zamiarem osiedlenia się na stałe.

Za repatrianta może być uznana osoba, która spełnia łącznie następujące warunki:

1. jest polskiego pochodzenia;
2. przed dniem 01.01.2001 r. (wejścia w życie ustawy) zamieszkiwała na stałe na terytorium obecnych Republiki Armenii, Republiki Azerbejdżanu, Gruzji, Republiki Kazachstanu, Republiki Kirgiskiej, Republiki Tadżykistanu, Turkmenistanu, Republiki Uzbekistanu albo azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej;
3. nie zachodzą wobec niej okoliczności:
   • utraciła obywatelstwo polskie nabyte w drodze repatriacji lub
   • repatriowała się z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej na podstawie umów repatriacyjnych zawartych w latach 1944-1957 przez Rzeczpospolitą Polską albo przez Polską Rzeczpospolitą Ludową z Białoruską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Ukraińską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Litewską Socjalistyczną Republiką Radziecką lub Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich do jednego z państw będących stroną tych umów lub
   • w czasie pobytu poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej działała na szkodę podstawowych interesów Rzeczypospolitej Polskiej, lub
   • uczestniczyła lub uczestniczy w łamaniu praw człowieka, lub
   • jej dane znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu,  lub wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, lub
   • jeżeli jest wpisana do wykazu cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany.
4. przebywała na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy w celu podjęcia lub kontynuacji studiów (opisanych szczegółowo w art. 144 ustawy o cudzoziemcach)oraz gdy spełnione są łącznie następujące warunki:
   • cudzoziemiec przedłoży:
     • zaświadczenie jednostki prowadzącej studia o przyjęciu na studia lub o kontynuacji studiów,
     • dowód uiszczenia opłaty, jeżeli podejmuje lub kontynuuje studia odpłatne;
   • cudzoziemiec posiada:
     • ubezpieczenie zdrowotne (w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych) lub potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
     • wystarczające środki finansowe na pokrycie kosztów utrzymania i podróży powrotnej do państwa pochodzenia lub zamieszkania albo kosztów tranzytu do państwa trzeciego, które udzieli pozwolenia na wjazd, oraz kosztów studiów.
5. złoży wniosek do wojewody w terminie 12 miesięcy od dnia ukończenia szkoły wyższej.

Za repatrianta może być także uznana osoba, która spełnia łącznie następujące warunki:

• jest polskiego pochodzenia;
• przed dniem 01.01.2001 r. (wejścia w życie ustawy) zamieszkiwała na stałe na terytorium obecnych Republiki Armenii, Republiki Azerbejdżanu, Gruzji, Republiki Kazachstanu, Republiki Kirgiskiej, Republiki Tadżykistanu, Turkmenistanu, Republiki Uzbekistanu albo azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej;
• nie zachodzą wobec niej okoliczności, o których mowa vide pkt 3
• przebywała na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na osiedlenie się, lub prawa stałego pobytu;
• posiada w Rzeczypospolitej Polskiej źródło utrzymania oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego.

Aktywizacja zawodowa repatrianta: 

1. Repatriantowi, który nie ma możliwości samodzielnego podjęcia pracy, starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania repatrianta może zapewnić aktywizację zawodową przez: zwrot części kosztów poniesionych na podnoszenie kwalifikacji zawodowych.
2. Wysokość kwoty stanowi połowę kosztów związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, nie więcej niż równowartość dwukrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kwartale poprzedzającym dzień zawarcia umowy.,
3. Kosztami podnoszenia kwalifikacji zawodowych są opłaty za naukę oraz opłaty za uzyskanie świadectwa lub tytułu kwalifikacyjnego.
4. Zwrotu kosztów poniesionych na aktywizację zawodową można dokonywać w okresie nie dłuższym niż 5 lat od dnia nabycia przez repatrianta obywatelstwa polskiego.